از کودکی تا بزرگسالی ابوالفضل

سلام پسر قشنگم  نزدیک دوسالو نیمه که هیچی برات ننوشتم مامانی ،توی اولین نوشته هام برات نوشته بودم شاید یه روز این مطالب و بخونی که دیگه پیشت نباشم ،الان من وتوهزارکیلومترازهم دوریم عزیزدلم  مامان قشنگم انشالله هرجاکه هستی سلامت وپیروز باشی ومنم غیر ازراحتی شماهاچیزی ازخدانخواستم ونمیخوام ،بااون همه تنهایی وخستگی من تواون شهرغریب میدونستم یه روز ازاینکه این همه تنهاهستم وپشتیبانی ندارم ،طاقتم تموم میشه  میدونی مامانی نمیدونم کی میتونی درک کنی که آدم توی جمع باشه وتنهاباشه یعنی چی ؟الان که دارم برات مطلب میزارم سال جدیدی روشروع کردم ولی بازهم تنها،بدون تو ،بدون آبجی ،بدون بابایی جعفر ،ازتموم دنیا فقط تو،آبجی ،برام موندین ا...

...

...

...

ابوالفضلم مامان گلم بزار ازاون  اول برات بنویسم ما از بابایی جعفراینا دوربودیم حدود یک ماه قبل از به دنیا اومدن تو رفتیم مشهد به مامانی وبابایی خیلی زحمت دادیم به دنیا اومدن تو خیلی برا همه اضطراب ودلهره داشت میدونی تو بارداریم قند خونم به شدت بالا رفت خیلی وضعیتم حادشده بود خیلی شبها رو تاصبح نشسته میخوابیدم خلاصه سخت والبته شیرین گذشت یه روزعصر توی خیابون امام رضا نزدیک حرم توی بیمارستان موسی بن جعفر به لطف خداو کمک دکتر حقی تو به دنیا اومی و به تمام دلواپسی ها پایان دادی خیلی خوش اومدی پسرنازم  آرام بخوان چون آهسته نوشتم بی پروابخوان چون ازخود نوشتم نزد کسی نخوان چون تنها نوشتم وازدل بخوان چون بادل نوشتم خیلی دوستت دارم ابوال...

  سلام ابوالفضلم دوسه روز بود که نتونستم چیزی برات بنویسم. اماامروزمیخوام عکس تو رو بادایی جونت که بهش میگی داداشی بزارم عزیز دلم. تا دایی جونهم سورپرایز شه. تو ودایی جون هم خیلی به هم شبی هستین .هم خیلی به هم وابسته . دایی جون خیلی دوستت داره.ولی حیف که ازش دوری. این دایی جون محمد    ...

        اولین روزی که کیف مدرسه روانداختی رو شونت امیدوارمرسیدن به مدارج عالیتو مامان باشه و ببینه قربونت برم ...

پسرنازم سلام شاید روزی که این مطالبو بخونی من نباشم پیشت .خیلی واسه اومدنت انتظار کشیدم .روزی که فهمیدم نبضی تو وجودم به تپش دراومده هر روز باهات حرف زدم. تا رسید روزی که صدای گریه تو روشنیدم. نمی دونستم اشک شوق بریزم یا اشک درد.اومدی و روزها و روزها بزرگتر شدی. همه تنهایهامو با تو پر می کردم وقتی که بابات نبود.اخه میدونی تا قبل از این که توبیای بابات همه وجود من بود و هست.تقریبا تمام تنهای هامو پر کرده بود جای خالی بابام و مامانمو خواهر و برادرم.بابات خیلی خوبه همیشه قدرشو بدون.همیشه از خدامیخوم ما رو برا هم نگه داره.کم کم بزرگ شدی . حالا عکساتو میزارم تا ببینی چه قدر بودی و چه قدر شدی     اینجاحدود 2 سال ونیمت بود حرم...

سلام به همه دوستای گلم منم به خانواده نی نی وبلاگ پیوستم خوشحال میشمدوستای خوبی پیدا کنم میخوام ثبت خاطرات پسرم رو داشته باشم  ...